Job, Domo a'r Phil Bennetts

Dwi 'di bod yn brysur ers Gogland, a dwi ddim wedi bod yn bothered i sgwennu. Sori... (as if fod unrhyw un really'n darllen anyway). Dwi ffealu bod bothered nawr chwaith... so here you are.

• Fe es i i Shaws dros y penwythnos, cael application form a wedyn cael cyfweliad dydd Iau... mwy am hwnna wedyn.
• Es i mas am Indians gyda Wolfy, Miri Fach, Deryn Du a Pero nos Fercher. Nosweth arall o hwyl a sbri gyda fy girlies! Fe fuon ni just yn silly (I mean, Ice Cream has a whoooole different meaning now!). A fytes i gormod 'to.
• Ath Pero a finnau i Gaerdydd dydd Gwener. Fe roeddwn yn addicted i'r sticker machine yn Tammy, a fe dreulion ni fore yn chwilio am doilet addas am mod fy mhledren i bron a byrstio (roedd queue ym mhob toilet, a'r un yn BHS out of order. Buon ni bron ffealu ffeindio'r un yn Debenhams - ac erbyn hynny, ro'n i'n rhedeg!). Brynes i shws du newydd, cryse-T, watsh newydd, scarf, dyddiadur ar gyfer ysgol, paent, Sharpie marker pens a stickers. A cinio yummy yn yr Hard Rock Cafe! Plus, fuon ni i Spillers Records, y tro cyntaf i'r ddwy ohonon ni, ond ni welon ni neb famous. O'n ni moyn CD Y Phil Bennetts, gan fod Pero'n caru Pobol Y Cwm (yn enwedig Macsen White). Hefyd, fe aethon ni mewn i Blue Banana, a gweld lot o hen fenywod na, oedd yn wierd o ystyried y fath bethau sy'n y siop, a hefyd aethon ni i siop gomics - yr un dwi wastod yn gweld Raa Man! Felly, fe brynes i Raa Man (stori hir arall). Dwi'n ei alw e'n Domo (ei enw swyddogol), a fe yw fy ffrind bach i :)
• Heddiw - fy niwrnod cyntaf yn gwaith. Oes. Ma' rhywun wedi bod digon twp i 'nghyflogi i. Ond diolch iddyn nhw - arian poced nawr. Dim lot i ddweud, roedd hi fel bod nol ar brofiad gwaith. S'dim cliw gyda fi lle ma dim byd, a fi'm 'di dysgu shwd mae'r till yn gweithio 'to. A fe dath y boss i mewn yn y pnawn ar ol cinio, a hwnnw'n dal ac yn dywyll... ac yn crosseyed. Roedd un cyd-weithwraig wedi fy rhybuddio i o hyn, felly roedd eye contact yn galed! Roedd pawb yn neis 'na, ond fe roedd y diwrnod yn hir. Gweithio eto fory. A dwi'm yn gwybod beth i wario'r arian dwi'n mynd i gael arno!

A dyna ni. Nol i wrando ar Y Phil Bennetts... "tair gwaith ac mae'r byd yn newid, tair gwaith ac mae'r byd yn newid..."

Plus, dwi dal yn trial convinco Anti-Bionic fod chwarae Pass The Parcel ym mhenblwydd 40th Mam yn syniad gwael.

Gwyliau yn Gogland

Blog, a dy ddarllenwyr, mae'n flin gen i na chafoch rybydd am fy ail holiday haf hyn.

Dwi newydd dychwelyd o holiday i Gogland, i Griccerth. Fi, Mam, Anti-B a Mamgu.

Diwrnod 1
Fe roedd hi'n sefyllfa gyfarwydd, 4 aelod o'r teulu yn squashed mewn Ford Focus llawn sandwiches. Mam yn gyrru, Anti-Bionic yn y blaen, Mamgu 10 a finnau yn y sedd gefn. Fe roedd Nhad yn cymryd y mick.
"Byddwch chi'n byta sandwiches nawr... a fydd y backseat navigator yn dilyn y ffordd ar y map gyda'i bys!"
Wrth gwrs, "Ond dwi'n gwbod y ffordd i Griccerth!" mynnodd Mam.

Fe roeddwn i yn fy myd bach fy hun, diolch i'r Ipod. Ond fe stopion ni yn Aberystwyth i fwyta picnic Mamgu yn y car (brechdanau salmon, neu brechdanau caws a tomato?!). Ac yn weddol gloi, trodd y sgwrs i beth oedd TSV y diwrnod ar QV fflipin C. Fe fydde Nhad wedi bod yn chwerthin ar mhen i, druan bach o fi.

Cawsom stop yn Corris, yn y ganolfan fach grefftau yno am toilet stop, a welodd Mam a finnau bwrdd nodiadau allan o gorcs o foteli gwyn.
"Gallet ti 'neud na," dwedodd Mam.
Shruggan nes i.
"Fydde eisie glue gun arna i."
"Ga i glue gun i ti."
Dwi wastod wedi eisiau glue gun.

Fe roedden yn teithio'n bellach i fyny'r wlad, a fe roedd y tir yn fwy mynyddog a'r caeau wedi eu amlinellu gan welydd cerrig yn hytrach na ffensys. Fe dorrodd Mamgu ar draws y Sugababes er mwyn dweud hyn wrthaf.

Fe benderfynon ni fynd i Cwmnantcol, i weld capel Salem. Os ydych bys chi ar y pyls pan mae'n dod i celfyddyd Cymraeg, fe fyddwch yn ymwybodol o'r llun enwog o'r fenyw yng nghapel Salem. Ond roedd yn rhaid i ni deithio ar lonydd cul dros y mynyddoedd er mwyn gwneud. Wel, fe ddechreuodd y dair arall banico, a stopon ni'r unig gerbyd arall welon ni a gofyn os oeddwn yn mynd y ffordd iawn. Oeddwn, yn ol y fe - doeddwn i ddim really yn canolbwyntio ar ei ateb e though, roedd ganddo sticer ar ochor ei jeep yn dweud "Fat People Are Hard To Kidnap", felly chwerthin yn dawel yn y cefn roeddwn i!

Dwi'n hoffi lonydd cul, cefn gwlad. Rhowch i mi lon gul heb le i ddau gerbyd basio ei gilydd dros heol dair lon a rowndabowt unrhyw ddydd. Dwi'm yn deall pam fod yr hewlydd yma'n drysu dyn y dre. Fe fydd y motorway yn hunllef i fi pan fyddai'n dechrau gyrru. Gadwch fy yn lonydd cefn gwlad, gyda'r caeau gwyrdd yn fy amgylchynu, yng nghanol swn y da a'r defaid yn brefu. Fe fuodd rhaid i mi neidio allan o'r car bob hyn a hyn i agor iete oedd yn bloco'r hewl. Allan a fi, i ganol yr hen Gymru gwledig - wrth agosoi am Cwmnantcol, fe roeddwn yn gweld y ffermdai cerrig, a oedd yn amlwg yn ffermio defaid ar y mynyddoedd.

Cyrrhaeddon gapel Salem, o'r diwedd. A tu allan yn ein croesawu ni, roedd sboner newydd Mamgu - roedd e'n syth yn weddol ffond ohoni. Gwallt gwyn, cyrn ar ei ben... na, dim dyn od oedd e! Ond gafar! Fe alwon ni fe'n Billy.

A felly gyrrhaeddon Criccerth ar ddiwrnod cyntaf ein gwyliau, a bwytaon mewn bwyty fan 'na. A sylweddolodd Mam fod yna lot o siopau antiques yna... damia'r gath.

Diwrnod 2
Fe roedd hi wedi bod yn ddiwrnod eithaf neis y diwrnod cynt, ond ar y dydd Llun, fe roedd yr haul wedi penderfynu cuddio tu ol i'r cymylau. Fe roedd hi'n sych, ond doedd dim byd neis amdani.

I ddefnyddio geiriau Mam, fe roedd Criccerth yn "le bach digon dymunol". Er, roedd hi wedi cael pedair lustre jug arall o 'na, felly fydde hi'n dweud yna.

Ar ol brecwast (ges i sosej, bacwn a scrambled eggs, gan fod y bolgwns wedi cael Full Breakfasts - a stryglo i fyta hwnna naethon nhw! :P), fe aethom straight i'r ffair antiques yn y neuadd. Lustre jug No 1 a No 2. A fe ges i bag vintage (o'r 1960s yn ol y label) coch, a oedd yn lovely am £7. Ar ol y ffair, i'r siopau oedd yn y dre, a dyna Mam yn cael y lustres eraill.

Off a ni wedyn i ymweld a Amgueddfa David Lloyd George. Fe aethom i weld ei fedd e gyntaf, a wedyn i'r amgueddfa. Roedd e'n eithaf diddorol, er fod Anti-B a finnau wedi cwympo mas y nosweth cynt pa ryfel byd roedd Lloyd George yn brif weinidog drwyddo (fi oedd yn iawn - yr un cyntaf. Winston Churchill a Neville rhywbeth oedd yn brif weinedogion yn ystod yr ail rhyfel byd). Roedd y bedd yn goffa enfawr ger yr afon - fe roedd rhaid ei fod e'n foi mowr i gael bedd mor fowr!

Wedyn, aethom o olwg hagwrch cynnydd, ar wyneb trist y gwaith, i bro rhwng mor a mynydd, heb arni staen na chraith, ond lle bu'r arad ar y ffridd, yn rhwygo'r gwanwyn per o'r pridd. Fe roeddwn draw o ymryson ynfyd, a chwerw'r newyddfyd blin... oeddwn, fe roeddwn ni yn y Lon Goed. Yn hafan naturiol R. Williams Parry (y boi oedd yn ffasanated da fflipin cadno), gerddodd Mam a finnau fraich yn fraich - gan adael Mamgu i gerdded yn hamddenol braf, a Anti-B i dynnu llunie non stop gyda'i chamera bach hi) a adrodd Eifionydd.

Fe aethom wedyn i Abersoch... soch soch, a fe fytes i llond pecyn o chips, fel mochyn bach! Soch soch.

A wedyn i Borthmadog am Indians i swper. Passage To India! Roeddwn dal yn Gogland really, ond fe roedd y bwyd yn neis iawn. Ges i chicken tikka korma a oedd yn ffein iawn. Am ryw reswm though, mae waiters bwytai Indians yn fy hoffi i. Dwi wastod yn bennu lan gyda choclates extra gyda'r bill, neu a losin o ryw fath, a doedd neithiwr ddim gwahanol. Cadwes i nhw i Nhad though, gan 1. roedden nhw'n mint chocolates a dwi'm yn keen ar mint, a 2. roedd "Indian Cuisine" ar y pecyn, a dyw Nhad ddim yn lico Indians a 3. mae e wastod yn conan ein bod ni byth yn dod nol a dim iddo fe.

Fe orffenon yn nosweth yn ystafell Mamgu, y dair co yn yfed gwin gwyn, a roeddwn yn watcho Rob Brydon yn cael identity crises. Well... doedd Mamgu ddim yn hoffi Rob Brydon. Mae Uncle Bryn yn legend! Efallai taw hint i ni'n tair adael i'n ystafelloedd ni ein hunan oedd e, pwy wyr. Ond rydyn ni wedi bwgwth prynu DVD Gavin a Stacey iddi Nadolig - neith hi joio na!

Diwrnod 3
Y diwrnod olaf. Yn ystod brecwast, fe dreuliodd Mamgu y pryd bwyd yn gwrando ar y bwrdd drws nesa'n siarad, ond yn methu clywed beth oedd y tywlwth agosa'n dweud...
"Fflipin heck, ma clyw da 'da ti!" dwedais wrthi.

Aethom am wac ar y traeth wedyn, ond heb Mamgu, gan ei bod hi wedi blino, ac am aros yn ei ystafell hi. Fe roedd hi siwr o fod yn gwylio QVC nabod hi. Fe roedd Anti-B yn casglu darnau broc mor, am ei bod hi wedi penderfynu ei bod hi am wneud mobile.

Off a ni wedyn - ta ta Criccerth! - ac i Bortmeirion. Doeddwn i erioed wedi bod yn Portmeirion, felly penderfynodd Mam fod rhaid i fi fynd. Roeddwn i'n disgwyl i'r lle edrych fel y plate (a tryst me, ma' 'da ni llond cwpwrdd o'r plate yn y gegin). Ond fe roedd hi'n bert iawn yno, ac yn llawer fwy lliwgar diolch byth. Mae e'n un o'r llefydd ar fy list o le hoffwn briodi. Mind you, dwi'm yn ffysi, as long as bod y gwr yn ok. Roedd campwaith Clough Williams-Ellis yn brydferth. Trueni fod Llanpumsaint ddim yn edrych fel 'na.

Nol wedyn. Toilet stop yn Machynlleth, a fe brynodd Mam fwy o lustre jugs fan 'na... a that's it wedyn. Dyma fi adref yn ysgrifennu hwn ac yn darllen am Portmeirion ar Wiki. Cysgu drwy'r dydd fory!

Pero a Madonna

Nawr, os nad ydych eisioes yn gwybod, mae gan Pero'r ddawn lwcus o allu ennill pob cystadlaeuaeth ar y radio - mae hi'n Lucky Star.

Wythnos dwetha, fe ennillodd gystadleuaeth ar Radio Carmarthenshire. Tocynne i weld Madonna'n fyw, heno.

Waw! How Vogue! Gweld y Material Girl ei hun yn Stadiwm y Mileniwm. Felly off a Pero a'i mam, dwy Beautiful Stranger i ddinas fowr Gaerdydd. Y ddwy ar Holiday i gwrdd a rhywun ddigon enwog i fod yn Hollywood - mae e Like a Prayer. Hung Up - no way dyw'r dancing shoes na wedi cael fling, er taw newydd daro hanner cant wythnos dwethaf wnaeth Madonna. Me Against The Music, dwi'n guesso mae Pero'n ei ddweud, wrth iddi dawnsio ei socks bach hi off. Like A Virgin - gweld Madonna yn y cnawd for the very first time.

Dwi'n gallu dychmygu'r ddwy ohonyn nhw, Into The Groove, i'r Music. Er, ges i tecst tua five past nine yn dweud fod Madonna heb ddod arno eto. Mae Pero eisie ei slice hi o American Pie. Sooner Or Later, fe ddeith hi. Well iddi ddod gloi, "Papa Don't Preach" fi'n siwr fydd Madonna'n dweud wrth ei ffans - dyw cael row ddim yn beth neis.

O wel, Die Another Day :)

O'n, mi o'n i'n bored! Cymerodd i fwy na 4 Minutes i fi ysgrifennu hwn, tryst me, a hynny heb help Justin Timberlake.

Guyliner - discuss.

Guyliner, rhywun yn ceisio creu marchnad make-up i fechgyn.



Nawr i'r chwith, mae Billie Joe Armstrong o Green Day - lovely lovely - a mae e'n gwisgo eyeliner. A dyw hyn ddim yn ei stopio i werth cannoedd o recordiau, nac yn ei stopio rhag bod yn mega stunning lysh.

Rhywun sydd hefyd yn gwisgo eyeliner yw Russell Brand - lovely lovely arall - a mi roedd e'n entertainio merched gwahanol bob dydd bron (mae e ar y syth a cul nawr, a'n canlyn yn selog gyda rhyw actores o Awstralia), er ei fod yn gwisgo colur.

Nawr, the debate begins. Mae'r ddau ddyn golygus uchod, yn successful, a does neb yn cymryd y mick eu bod nhw'n gwisgo eyeliner - a siwr o fod eyeliner i fenywod, gan fod yr un arbennig yma i ddynion yn beth newydd.

Ond nad ydy e bach yn wierd fod dynion yn gwisgo colur?

Fi'm yn gallu dychmygu Dad yn gwisgo peth... lol!

Dwi'n cofio Dafad yn mynd trwy ei "emo" phase tua blwyddyn neu efallai ddwy - o hilarious oedd hi bryd hynny. Yn ogystal a'r ffaith ei fod e'n gwisgo "skinny jeans" (ond y rhai dewr iawn a coesau neis sy'n cael trial y look yma), penderfynodd ei fod e'n syniad da iddo wisgo eyeliner. Felly gofynnodd i fi unwaith i ddod a'n eyeliner i i mewn i'r ysgol er mwyn ei roi arno iddo. Felly fine, fe wnes i, a dod a nail varnish du fyd am ei fod e eisie peth o hwnnw ar ei winedd fyd. Felly i mewn i'r ysgol, ac eistedd yn ein spotyn bach ni ger drws D, a fe'n eistedd.
"Reit, arosa'n llonydd!" dwedais wrtho.
Ac fe dechreuodd wiglo straight away. A dyma fe'n dechrau gwichan wedyn wrth i fi drial rhoi fe mlan iddo fe.
"Os rhaid iddo fe ddod mor agos i'n lygad i?" gwichodd.
"Wel 'na'r blydi point grwt!" atebais.
Doedd e'm yn gallu aros yn llonydd i fi beintio'r gwinedd chwaith. Felly un bys bach gafodd ei beantio.

Ta beth, embarassing Dafad stories drosodd.

Boys to wear make up, or not to wear make up?

Roeddwn wedi trefnu i gwrdd a Llwyd yn dref heddiw, a cyn cwrdd a fe, fe welais hen ffrind ysgol gynradd, CaiCai. Wel, roedd e gyda'r current girlfriend (dwi'm yn credu fod CaiCai wedi bod yn single ers cyn co), a mae skinny jeans yn siwtio CaiCai... ond fe ges i sioc i weld e'n gwisgo eyeliner.

Nawr, dwi 'di nabod CaiCai ers ei fod e'n bedair, a tryst me, mi roedd yn bach o sioc. Falle dyfyth e mas o guyliner... falle.

Mi roedd Stuart, o'r gyfres bresenol o Big Brother, hefyd yn gwisgo eyeliner, ac mi roedd y peth yn ormod, ac yn gwneud y llygaid mawr brown pert na oedd gyda fe i edrych yn ferchetaidd.

Fues yn trafod y peth gyda Tuesday, a mi rydyn ni wedi dod i ganlyniad, dyw guyliner ddim yn siwtio pawb. So bois, keep away from it. Yn enwedig ti Matthew Rhys!

Mae 'na ymennydd mewn 'na rhywle...

Heddiw, diwrnod canlyniadau TGAU. Eek.

Ma' e dros y news i gyd, so I doubt eich bod chi ddim yn gwybod. Mae pob newyddion yn fy atgoffa i yn gyson, pawb yn ailadrodd y ffaith flynyddol fod merched wedi gwneud yn well na bechgyn unwaith eto, er fod y papur iaith Cymraeg wedi bod yn seiliedig ar fflipin rygbi er mwyn apelio at yr isaf ryw (rhywbeth sydd dal yn fy nghythruddo - y flwyddyn cynt roedd yna stori am Matthew Rhys yn mynd i Batagonia. Please, pam na ges i lun o'r dyn golygus lyfli stunning lysh yn edrych arna i tra mod i'n ceisio ysgrifennu stori byr hollol pointless a trafod arddull? Fflipin heck, fyddai Ioan Gruffudd neu Gethin o Blue Peter wedi gwneud y tro!!!).

Dwi 'di bod lan ers 7. Am ryw reswm, roeddwn wedi llwyddo i ddihuno fy hunan - dwi'n doubtio fyddai'r swn bach tila mae'n ffon symudol i'n ei alw'n larwm wedi lwyddo i'n ddihuno i o gwbwl! So ar ol gwylio Everybody Loves Raymod (er taw Robert yw'r un mwyaf doniol, obviously) lan a fi o'r gwely i wisgo, glanhau dannedd, straightno gwallt etc, etc.

Cyn gadael y ty i fynd off ar ei anturiaethau amaethyddol y bore ma, dwedodd Nhad wrtha i, "Na'n siwr fyddi di ddim yn ffealu, neu fydd dy fam yn rhoi Chinese Burns i ti yr holl ffordd gatre'".

Doedd Mam ddim mewn unrhyw stad i roi Chinese Burns i neb. Roedd honno'n dioddef - hi gafodd y nyrfs yn fy lle i, a diolch byth am hynny. Roeddwn i yno'n gwrando i Brendan Benson ac yn meddwl am Matthew Rhys - y pethau pwysig mewn bywyd - tra bod hi'n gofidio am y canlyniadau TGAU. Dwi'm yn siwr iawn pam nad oedd y canlyniade ma wedi troi'n nghoesau i jeli a wedi clymu fy stumog yn glymau cadarn. Fel 'na mae.

Ta beth, naw o'r gloch y bore, gyrrhaeddais yr ysgol, a aros tu allan i Pero. Doeddwn i ddim yn ffansio mynd i mewn ar ben fy hunan. Roedd pawb arall yn rhedeg mewn, a fi jyst yn aros yna. Ond cyrrhaeddodd hi, so felly dyna ni, mynd i mewn, a derbyn darn o bapur yn cynnwys tua deuddeg llythyren. Big deal.

Ond typical, dwi ddim yn morning person, a fe roedd pobol o'r newyddion yna'n ffilmio. Os oeddwn ar y teledu, seriously, it was not a good look. Yn gofyn i'r athro am fy marc, gofynnodd hwnnw am fy rhif, a shwd yn y fflipin byd o'n i'n cofio beth odd e? (7087 - dwi'n ei gofio fe NAWR). A dyw'r pale and worried look ddim yn edrych yn rhy dda ar y bocs, yn ogystal a bod y sgrin yn adio pump pownd (a dim i'r boced, yn anffodus).

So... y canlyniadau.
4 A* (Celf, Cymraeg Iaith, Cymraeg Llen a Add Gref), 5 A (Maths, Hanes, Drama, English Lit, English Language), 2 B (Bioleg a Cemeg) a C (Ffiseg!!!)

Petawn yn cael B neu fwy ym mhopeth heblaw Ffiseg (doedd dim gobaith da fi gael lot gwell yn hwnnw), roedd f'annwyl Fam wedi addo prynu par o shoes newydd i fi.

So'r peth cynta wedes i wrthi oedd, "Mam, ma' arno ti par o shoes newydd i fi!"

Weles i fy athrawes Saesneg ar y ffordd mas, ECW, a mae hi'n neis iawn, ac yn nabod Mam, a wedodd hi wrthai dylen i weud wrth Mam mod i'n haeddu dau bar newydd hehe!

Straight i Abertawe felly ar ol ffonio Nhad ("Dim Chinese burns Nhad!" gwaeddais lawr y ffon), ar ol i Mam decstio Anti-B, a gadael i honno weud wrth y byd. Achos tryst me, wedodd hi wrtho pawb - hyd yn oed os nad oeddwn i'n 'i nabod nhw (e.e waiter yn y lle gaethon ni ginio).

Fe ffoniodd hi fy great wncwl Rod a anti Rosie, sef brawd Dadcu Pencader, a gadael iddo nhw wbod. Un o gwestiynnau cynta Rod oedd, "So, yn beth ga'th hi'r C?"
"Ffiseg" atebodd Anti-Bionic.
"O," dwedodd Rod. "Newn hi'm chemist ohoni 'to te!"

So siopa, Mam a minnau yn Abertawe. Top newydd a pili pala arno o River Island felly, a jins newydd o TopShop. Top newydd o DP hefyd, yn ogystal a sgert oedd ar sel, a trwser newydd ar gyfer yr ysgol. A wrth gwrs... y sgidiau newydd! Yn barod, mae Nhad wedi dechrau galw nhw'n fy "gangster shoes" i, a un o'r peth cyntaf gofynnodd i fi os oeddwn i'n teimlo fel Al Capone, neu beth?

Mae gen fy sgidiau i gyd enwe (Matthew Rhys shoes i er engraifft, fy Noise Next Door Converse...) a rhein yw Fy Ryan Stiles Shoes, gan ei fod e'n gwisgo par tebyg ar Whose Line? weithiau. Galwch fi'n od, but I don't care!

Felly dyna ni really, gaethon ni Chinese takeaway adref i ddathlu (doeddwn i ddim yn trystio'r teulu i beidio gweud wrth pob Tom, Dic a Harri yn y bwyty mod i wedi llwyddio i basio fy arholiadau TGAU). Chinese, gan fod yna diffyg Chinese burns! Galwodd Mam yn Tesco cyn dod adref, i brynu pink lemonade, a daeth honna mas a botel o Champagne.
"Sori, fi'n gwbod wedes ti fod ti ddim moyn champagne," wedodd honno.
"Fi'm yn lico champagne Mam!"
"... ond odd e half price ta beth."
Charming.

So nawr, dwi'n llawn dop - fy mol bron byrstio - a mae gen i falwn fawr yn yr ystafell fyw. Ddwedes i mod i'm moyn ffys, felly fe nes i'm twtch a'r champagne, a nes i ballu rhoi cardie ymhob man. Ma llawer wedi gwneud yn well na fi, a fi'm yn deall pam bod yr exams ma' gefais shwd hwyl yn ffaffan drwyddo mor bwysig. Jyst llythrenne bach ar ddarn o bapur. Seriously, pan ddaeth hi i fy 18fed i, dwi'n mynd mas o ma. Fi'n cwato am bythefnos.

Ond ta beth, diolch i bawb sydd wedi gweud llongyfarchiadau, a llongyfarchiadau i bawb sydd hefyd wedi gwneud TGAU - dwi'n mynd i ail ddweud am y trydydd tro, dim ond darn bach o bapur yw e.

Dwi'n chuffed, mae'r teulu'n falch... un person dwi'n gwybod fydd ddim yn chuffed, er fod C yn bas, yw Chris James. Syr, dwi ddim yn sori mod i ddim wedi cael dros A, ond fe allwch chi stwffio'r nodiadau Ffiseg rhywle lle dyw'r haul ddim yn sheinio - h.y, ar un o'i annwyl blanedau yn y gofod, lle does dim hyd yn oed disgyrchiant yno. A gobeithio fydd yno ymasiad niwclear yno fyd, beth bynnag yw hwnnw.

"What colour is Nicola now then?"

Random quote gan fenyw ar y stryd yw'r teitl am heno. Honno a'i ffrind yn gossipan... mae'n troi mas nawr, taw brown yw Nicola nawr.


Diwrnod absoloutly trippy arall yn Abertawe!


The usual suspects oedd hi, fi, Pero a Deryn Du. Rydyn ni wedi sylweddoli'n ddweddar, er bod y dair ohonom wir yn casau anifeiliaid, er mod i'n dwlu ar gathod, bod ein code names yn ein gwneud ni'n anifeiliaid. (Bwdj, sy'n fyr am bwdjerigar, sef bwdji i bobol sydd ddim yn ysgrifennu cwestiynnau Maths, yw fy nickname i). Felly off a ni i fod fel anifeiliaid gwyllt oedd wedi cael eu rhyddhau o'r zoo!


Fyddai'r Sais yn dweud ein bod ni "too random for our own good".

Ar y tren a ni, off i siroedd bell... Bu'n rhaid i ni unwaith eto eistedd gyda'r siwt cesys, gan ein bod ni am eistedd gyda'n gilydd yn hytrach na cael ein gwahanu gan bobol oedd yn mynnu eistedd wrth fwrdd ar ben ei hunain, pan roedd yna setau dwbwl "perfectly adequate" ar gael. Hmff. Ond roedd gan y tri ohonom siwt ces Tomos Y Tanc yn gwmni, felly roeddent wedi cael ein diddanu, beth bynnag.



Off a ni, a straight i beth mae Mamgu Pero'n hoffi ei alw'n "Oxford Street", am ryw reswm. Wel, mae hi'n galw Pero'n Poppy weithiau, a nid dyna beth yw enw'r groten... hmmm... teulu rhyfedd :P a ma Pero'n wir adlewyrchu hynny! (well fi watcho mas nawr though, mae ganddi llun fel own back... eek). Ta beth, siope... a mae'n rhaid i mi ffeindio gwaith. Gormod o ddillad, dim digon o arian... fi'n dilyn 'Nhad. Rhy dyn i brynu dim. Damnia'r gath.


Chi 'di sylwu mod ym mlog i bach yn wierd heno? Dwi wedi. Peidiwch a gofyn pam - s'da fi ddim cliw 'n 'unan.

Jyst i brofi ein bod ni'n hollol mad ac yn hollol random, penderfynom heddiw am ryw reswm, fod Deryn Du yn rhyw blatapws roedd Pero wedi gweld ar y teledu... mae hi'n gwylio gormod o'r Disney Channel honna... wel ta beth, danfonon ein Deryn bach ni i eistedd yng nghanol llawr y sinema a dodwy wy. Yn ol pop son, platapwsus (mwy nag un platapws? Geiriadur plis!) yw'r unig famal sy'n dodwy wyau. Yn ol Pero though, mae gan y platapws mae hi'n gwylio gwahanol "modes". Agent mode a pet mode. Yn pet mode, mae'r platapws ar y teledu yn cerdded "on all fours" a mae ei lygaid e'n edrych yn od... trion ni gael Deryn Du i wneud hyn fyd... but she was having non of that.

A na, dwi'm yn gwybod lle ddaeth hwna o chwaith.


Siopa - gan drio arno ffyni sunglasses a oedd yn gwneud i'r ddwy arall edrych fel Ozzy Osbourne a Elton John yn Primark - a wedyn dechreuais gonan mod i eisiau bwyd, a trion ni fynd i Pizza Hut tua deg munud i ddeuddeg, ond dyw'r lle ddim yn agor nes 12 sharp, ganol dydd. Beth os ydw i moyn pizza i frecwast? A roeddwn i'n starfio. Wel, aethon ni i Blue Banana wedyn, i ddiddanu ein hunain am gwarter awr fach, a yno penderfynodd Pero a finnau brynu goodie bags Blue Banana... ac ynddo mi roedd Toe ring... dwi byth wedi berchen un erioed, a dwi'm yn dangos yn nhraed so bach o wastraff really... breichledau allan o sbrings - sy'n awesome i fflicio at bobol!, a ear cuffs. Ear cuffs? Dyna ddwedodd Deryn Du oedden nhw anyway... ear cuffs, beth bynnag nesa. Ar y tren ar y ffordd adre wnes i jocan mod gen i lip ring dwi ei stretchio t'm bach a'i roi ar yng ngwefus. Oh so emo, you know haha!


Gyda goodie bag arall o Claire's wedyn, sydd drws nesaf, roedd bwyd ar feddyliai'r dair ohonom - dim jyst fi. Felly pizza mawr bendigedig gyda bara garlleg. Calories, pah! Pa calories? wfftiodd y dair ohonom. Doedden ni ddim mor dew a'r ferch druan na yn un o luniau Deryn Du... (mwhahaha).


Ta beth, hanner ffordd drwy llwnc go fawr o'r Pepsi (fe roedd y lle'n cynnig free refills, felly fe wnes gymryd mantais o hyn), fe gyhoeddodd Deryn Du fod hi newydd gael text gan Bleu yn dweud ei fod yn ail liwio'i roots e. Wel, bu bron i dau llond cegaid o Bepsi (un diet, un normal) sprayo dros y bwrdd wrth i Pero a finnau byrstio allan i werthin. Dechreuais dagu fyd. Dyw e ddim yn ananarferol i fachgen dyddie hyn i liwo'i wallt, ond i'w liwo'n felyn llachar, a wedyn ei ail liwio lliw yna... Roeddwn i'n llefen chwerthin. Fel ddwedodd Pero, mae ei wallt e lliw disgysting - fel se rhywun wedi pisio arno!


Off a ni wedyn i siopa bach mwy, a brynais anrheg penblwydd ar gyfer Mam - sy'n top secret, confidential. Os na fydd hi'n ei licio... well, tyff. Dwi'n credu fydd hi though... neu oleia neith hi jocan lico fe.


I'r sinema wedyn, i weld Angus, Thongs and Perfect Snogging, wedi ei selio ar lyfrau Louise Rennison (rhywbeth fel 'na). Nawr, tries i ddarllen y llyfre, ond doeddwn i jyst ddim yn deall beth roedd pawb arall yn meddwl oedd mor fflipin ffantastig amdanynt. I jyst didn't get it. Ond fe roedd y ffilm yn gret. Dyddiaduron merch bedair ar bymtheg oed o'r enw Georgia Nicolson yw'r llyfre, ond jyst dilyn bywyd Goergia trwy ei llygaid hi oedd y ffilm. Yn ol Wikipedia (a girl's best friend!) mae'r cymeriadau wedi newid tipyn, ond dwi'm callach. Fe roedd hi ages yn ol pan dries i ddarllen y llyfre. Ta beth, roedd y ffilm yn gret. Total chick flick. A fe roedd chwaer fach Georgia, Libby, a oedd yn hoffi gwisgo'r gath i fyny, yn hollol batty. Mae Pero a Deryn Du wedi penderfynu, ei bod nhw'n ffansio'r boi oedd yn chwarae Dave The Laugh (oh, pan wnath Georgia weud wrtho bod hi'm yn interested fe odd e'n edrych mor drist, bless!), sef Tommy Bastow, bachgen sydd hefyd yn ymddangos yn hysbesebion BT (y rhai na gyda Kris Marshall off My Family and co?). Mae'n well gen i'r un oedd yn chwarae Robbie, ond er hynny, doedd e'm yn edrych mor ffit a hynny o rai onglau camera... na dyw hwnna ddim yn swno'n reit yn Gymraeg, he didn't look his best at all camera angles. Falle taw fi sy'n ffysi, a fi sydd wedi penderfynu eisioes taw dim ond un dyn sydd i fi.

Ond chick flick perffaith ar gyfer girlie day out!


Roedd y siope'n dechrau cau erbyn hyn, felly jyst cerdded rownd oedden ni - ddim cweit yn barod i gallio a bwrw am adre. Cerddon heibio lle roedd yn cael ei alw, yn ol y llythyrau mawr ar y wal, The Bar Quarters. A dyma Pero, o clever clogs Pero, yn mynd...
"Ond lle mae'r tri chwarter arall?"


O! Y chwerthin. A jyst cyn cario mlaen, cerdded HEIBIO'r bar quarters wnaethon ni, dim mynd i mewn.



Yn ol a ni ar y tren. Dechreuon ni off y dair ohonom yn sgwashed mewn i sedd i ddau, gan fod Pero yn anfodlon eistedd ar bwys unrhyw un dierth, ond rhedon tuag at ford unwaith roedd yna un ar gael! Treulion weddill y siwrne yn edrych ar enwe Bluetooth pobol eto... roedd yna Mike, Errol, Mos ag roedd yna... Catherine Tate. I doubt taw'r Catherine Tate go iawn oedd ar y tren i Gaerfyrddin though...

A Look At Books :)

Dwi'n mynd i siarad am lyfre eto. Pam lai. Dwi'n hoffi darllen, a ma' hi'n ddydd Llun, a s'da fi ddim yffach o ddim byd arall i siarad amdano. Yr unig beth dwi wedi bod yn neud trw'r dydd yw gwylio Brothers & Sisters.

Gorffennais ddarllen O Ran gan Mererid Hopwood, ennillydd y medal ryddiaeth leni, dau neu dri diwrnod yn ol, a dwi ffealu cofio os dwi wedi siarad amdano neu beidio. Ges bwl o hiraeth yn Stoke on Trent, ac yn hytrach na cario mlaen gyda Jane Eyre, darllenais y llyfr Cymraeg yma. Yn y nofel, mae Angharad Gwyn yn edrych yn ol ar ei phlentyndod yng Nghaerdydd, a'i pherthynas gyda'i thad. Mae'r pennodau mewn rhannau, yn hytrach na phenodau hir, a mae hyn yn crynhoi'r darllen, a dwi'm yn credu fyddai jyst unrhyw un yn gallu dod bant a gwneud hyn. Short, but sweet, and seriously, she pulls it off. Mae'r stori yn mynd ochr yn ochr a chofiant am Ifan Gwyn, y tad, er fod y ddau gof ohono'n contradictio'i gilydd.
All in all, da iawn.

Tries ddarllen ennillydd Gwobr Goffa Daniel Owen, sef Igam Ogam... ond ffealu mynd mewn i hwnna. Dwi'n credu fod hud a lledrith yn involved... Mam yn darllen hwnna nawr ta beth.

Cyn gorffen Jane Eyre, dwi 'di dechre darllen The Devil Wears Prada gan Lauren Weisberger. Dwi'n gobeithio gweld y ffilm ar ol ei orffen e. So ffar, fi ar pennod 2, ag yn pennod un mae Andrea wedi bod yn stryglo i yrru stick shift, ac wedi gorfod pigo cath ei boss hi lan o'r fet. Riveting stuff... Falle wellith e.

Reading reviewer of the year 2008, signing out B-B-Z!

Squiffy - ac nid jyst oherwydd fumes ei ddillad.

A Matthew Rhys wedi dychwelyd i La-La Land, dwi'n chwilio am rhywun arall, rywun mwy realistig efallai.

Siomedig yw'r dewis sydd yn yr ysgol, a rhai sydd werth ei ffansio yn bell o fod yn berffaith. Wrth gwrs, dyw'r looks ddim mor bwysig a'r personoliaeth... ond eto, dydych chi ddim moyn mynd mas gyda rhyw corrach o fachgen a llond ei wyneb o blorrod.

So, wedi i mi groesi pob bachgen yn f'ysgol off y rhestr o gryshes posib, dwi 'di troi at y talent lleol... neu'r diffyg talent lleol. Mae'r bechgyn lleol i gyd, dwi'm yn amau, wrth i fy ysgrifennu hwn, lawr yn y parc yn cymryd cyffuriau - a dwi ddim yn gorddweud. A maent i gyd mewn cariad gyda merch dwi'n mynd i alw'n Penbwl ta beth.

Ond dwi wedi dewis un. :)

Bachgen neis iawn, er y ffaith ei fod wedi ffealu ei brawf gyrru dwy waith o leiaf, efallai dair. Y rate hyn, fe fydda i yn gallu gyrru cyn hwn, a dwi ddim yn 17 nes mis Hydref (23rd - mae presantau yn neis. Diolch).

Mae hen fenywod y pentref i gyd yn dwlu arno, felly I suppose fod hyn yn golygu fod gen i dast hen fenyw... gan eu bod nhw gyd yn hoffi ymgasglu rownd iddo, ac yn hoffi ei alw'n "grwtyn bach neis", a rhoi llond twll o ofan iddo fe druan. Achos tryst me, mae cangen Merched Y Wawr Llanpumsaint yn fflipin scary! (including fy dwy famgu i fan 'na)

Mae Squiffy, fel dwi wedi penderfynu ei alw, wedi bod rownd ers sbel, ers cyn Nadolig dwethaf, a dwi ddim actually wedi ei weld ers New Years Eve (a fe roedd e'n gwisgo crys smart iawn y nosweth 'na, jyst i weud)... ond heddiw, wrth yrru heibio yn y car, roedd e allan tu fas drws y ffrynt yn cael mwgyn, yn y glaw. Problem arall yw'r ysmygu, ond does dim pwynt i mi fod yn ffysi really.

Mae e'n edrych union yr un fath a actor a oedd yn chwarae rhan Eric Birling mewn hen ffilm du a gwyn An Inspector Calls... bu'n rhaid i ni wylio yn Saesneg gyda Miss ECW. Ac ar y pryd roedd Deryn Du a finnau (Inglish bydis ffor leiff eh!), yn ffindio'r term "Squiffy" a oedd yn y ddrama yn hilarious, ac fe roedd gan Eric Birling yffach o gwiff mawr yn ei wallt... fel gallwch chi ddychmygu... "Squiffy Quiffy!"... Dyna esboniad y nickname i chi felly.

Ta beth, roedd e'n edrych yn neis iawn heddiw, a dyma fi'n mynd mlaen am fachgen i'r blog, i'r byd.

Mae Gen I Fus Pass Gwyrdd

Mae gen i docyn bws gwyrdd,
Sy'n fy ngalluogi i deithio'r ffyrdd,
I'r ysgol fawr yn Nghroes-y-Ceiliog,
Ar ddiwrnodau glawiog, neu diwrnodau heulog,
Cerdd yw'r blog post hwn, am fy mod yn bored,
A mlog i yw hi, so fel 'na mae hi fod,
Ges i lythyr heddiw gen y cownsil trwy'r post,
A finnau'n meddwl mod i mewn trwbwl ac yn dechre teimlo'n dost,
Ond na! Rhyddhad - dim ond tocyn bws,
A ysgrifen wnes i ddim darllen am ei fod yn ormod o ffws,
Ond fel 'na mae gyda Chyngor Y Dre,
Yn mynd o chwith o hyd, a popeth yn mynd o'i le,
Ta beth, cwmni bws gwahanol sydd yn mynd a fi,
O adref i'r ysgol, i wneud dim byd, heblaw dysg-u,
Oldi gwael? Sori, sori, sori...
Fe wnai ysgrifennu cofnod teidi fory!
Ffarwel felly, i cwmni bysys arferol y gornel wyntog,
Dim rhagor o Slug, y gyrrwr boliog,
A deithiau fel malwoden, un araf iawn o ran hynny,
A oedd yn gwylltio'n gacwn pan roedd rhywun yn sefyll i fyny.
Dim rhagor o Happy Huw,
Y dyn mwyaf blin yng Nghymru, I'm telling you!
Ond dim rhagor o godi llaw ar Colin Clen,
Dim Dai, a dim rhagor o Owain, oedd yn olygus ond eto'n men,
A adawodd WC, i ddreifio gyda bysys Cyntaf.
Nawr dwi'n teithio gydag un o'r cwmniau bys glanaf,
A'r rhai druta - dwi'n teithio mewn steil,
A hynny am dua ddeuddeg mile,
I'r ysgol yn y dre, i ddioddef diwrnod arall,
Mewn lle sy'n ceisio fy ngwneud i'n ferch fach gall.
Ceisio.
Nid yn llwyddo!

Tai bach bisexual...Ydw, dwi nooooool!

Ydw, dwi nol. A'n syth bin dyma fi'n sgwennu am fy nghwyliau ultra rock and roll yn Stoke on Trent.

Fe roedd hi'n siwrne eithaf hir, ag i ni, hambons sydd wedi arfer a lonydd cul cefn gwlad, fe roedd y hewlydd sawl lon yn ddrysfa llwyr. Roeddent yn chwilio am George's Hotel (pwy bynnag oedd George), yn Swan Square, yn rhan o'r ddinas or enw Burslem...

"O na... gallwn ni fyth fod yn aros fan hyn," oedd ymateb Mam.

Fe roedd y lle yn dipyn o dwll. Roedd yna ffatri enfawr Royal Doulton, a honno bellach yn adfail. Roedd y ffenestri wedi torri, y to yn cwympo i mewn... yr adfail o adeilad oedd calon yr ardal, a'r galon honno bellach yn ddi-werth ac yn ddi-ddim... Diolch byth, meddyliais, mod wedi gorfod dod a fy nhreinars gwyn Reebok... Dwi'n siwr fyddai rhywun wedi fy stabio petawn i'n gwisgo fy Converse arferol... Dim o ddewis roeddwn yn gwisgo fy chavvy trainers, jyst i adael i chi wybod. Mi roedd Mam wedi mynnu golchi fy Converse, ar ol fy stalkio ddydd Sadwrn dwethaf, a doeddent ddim yn sych, ac fe roedd fy Vans druan hefyd yn drwch o fwd... Felly Reeboks gwyn, llachar, plastig. How lovely.

Ta beth, er yr ardal anffodus, fe roedd yr hotel yn lovely - chandalier yn y dderbynfa a chwbwl a papur wal posh iawn!

Sylwodd Nhad fod yna scales pwyso yn tai bach y menywod - pam yr oedd e'n edrych mewn yn y fan honna, dwi ddim yn gwybod - a gofynnodd i Mam, a honno ar ei ffordd yno, "Wyt ti moyn 20p i hwpo yn y scales?"
Mae Mam yn benderfynol o golli saith pownd cyn cyrraedd 40 (sydd ar y 13th o Fedi).
Felly dyma fi'n ychwanegu, "Os wnei di roi digon o 20ps mewn, fyddi di wedi colli saith pownd!"
Saith pownd... as in £ pownd a pownd pownd... geddit?!?

Yn ystod ein gwyliau byr, fe fuon i lot o lefydd rownd ffor 'na... roedd y rhanfwyaf ohonynt yr un peth, a ni welon dim byd gwefreiddiol.

Oo, fe roedd yna amgueddfa mewn hen dy o oes y Tuduriaid yn Stafford, a dwi'n hoffi amgueddfeudd, os nad ydych chi, sgipiwch y paragraff yma. Fel ddwedais, mewn hen dy o oes y Tuduriaid, a oedd yn cynnwys tri llawr o ystafelloedd yn cynnwys gwahanol oesau. Fe roedd yn "Victorian Room", i enwi un, a oedd yn cynnwys dodrefn Victorianaidd a hen ffrog borffor. Roedd yna hefyd "Civil War Room", "Stuart Room" ("O drych, stafell Stuart!" - ha, ha Mam.) ayyb. Roedd pob ystafell yn cynnwys gwrddrychau o'r cyfnod, wrth reswm. Un darn fasanating oedd y papur wal Tuduraidd! OK, dyna'n History Watch rant i drosodd. Dwi'n hoffi museums - dwi'n meddwl fod hynny'n fy ngwneud i'n cool!

Hefyd ar ein trip, fe wnaethom ddarganfod though, fod Nhad yn ageist... roedd pob un a oedd yn mynnu croesi'r hewl tra'i fod e'n gyrru yn digwydd bod yn hen, ac felly datblygodd casineb yn eu herbyn. Dryan a'r henoed weda i. Tra'n pasio siop elusen "Help The Aged", dwedodd fy Nhad "...put them down!". Ond dyw e'n lyfli?

Un moment digri arall, oedd yn Cafe Nero, pan stopion ni yno am goffi (fi am Coca Cola, obvs). Roedd Nhad am fynd i'r ty bach, a Mam eisioes wedi bod.
"Ma'r tai bach fan hyn yn neis," dwedodd. "Dy'n nhw ddim fel y rhai yng Nghaerdydd... Ma'r rhai merched a bechgyn ar wahan fan hyn... rhai bisexual sydd yn Caerdydd..."
Unisex roedd hi'n meddwl... dwi'n gobeithio.


Ar ein noson olaf yn SoT... roeddwn yn cerdded tuag at y gwesty o'r lle parcio, a pasion ni fan yn berchen i dynion gas... O dyna ddigri fyddai petai yna broblem fach yn y gwesty!
"We've had a gas leak... sooo..."
Typical, really.

Fe roedd y gwesty'n saff though, so nol a ni i'r stafelloedd, er cafom wybod efallai na fyddai brecwast y bore wedyn, a fod dim siawns o gael dwr twym y noson honno. O wel, nol a ni, a fe droies i'r telly mlan, a watcho How Clean Is Your House? (MAE E NOL AR Y TELEDU! O'R DIWEDD!!!) a darllen ennillydd y Fedal Ryddiaith - O Ran gan Mererid Hopwood, gan adael gorffen y cwpwl bennodau o Jane Eyre sydd gennyf ar ol nes diwrnod arall. Llyfyr good so far.

A felly nawr, dyma fi adref. Diolch byth, dwi 'di blino... Stoke yn neis iawn, ond plis... gadwch i fi fynd i LA!

Dwi'n mynd i orffen gyda cerdd fach ysgrifennais (inspired by Stoke on Trent! Ha!).

Burslem Blues
All shut up, all closed down,
Is this dere lict part of town,
Once the prosperous area of the city on the Trent,
The time went, the fortune having been spent,
Rainbow streets of graffiti and grime,
Berslum is waiting for a better time.

Off ar wyliau.

Tawel fydd hi am ddiwrnod neu ddau - dwi off ar wyliau.

Ers i ni ddod nol o Amsterdam adeg Pasg, a'r Iseldiroedd ar y pryd yn drwch o eira (roeddwn i yn fy element - ma' eira'n fflipin awesome! A hefyd dwi'm yn ffan o haul ta beth), mae Mam wedi dweud ei bod hi am fynd bant ar wylie eto, ond i rywle twym er mwyn iddi gael sun tan.

Ond ar y pryd, mewn ffordd hollol derfynol, dywedodd Nhad taw dyna'r tro dwethaf odd e'n fodlon hedfan leni.

O diar.

Wel, fe wnaeth Mam ddweud gall y ddwy ohonon ni fynd i rywle fel Sbaen, neu Ffrainc, a gadael Dad adref gyda'r seilej neu whatever mae e'n neud wrth ffermio. Oh la la, meddylais, dande esta el raton? Fydde hynny'n eithaf cool, a felly dechreuais bractiso fy ieithoedd. Legumes! Dwi'n lico gweld llefydd newydd, ac roeddwn ar y pryd yn rhagweld haf, hir diflas o fi'n gwneud eff all.

Mae'r tri ohonom yn mynd ar wyliau nawr, yn dechrau bant yfory, yn gynnar gynnar yn bore...

Rydyn ni'n mynd i Staffordshire.

No aeroplanes involved.

Mae Mam wedi darganfod fod sawl siop antiques yno, felly fydd Nhad a finnau yn cael ein llusgo rownd tra bod Mam yn inspecto pob dim, ac yn gosod unrhywbeth sydd a chrafad neu chip ynddo yn ol ar y silff, a prynu unrhyw jwg lustre arall geith hi afael arno. Mae hi hefyd am fynd rownd y potteries yn Stoke-On-Trent. A dwi wedi checio - does dim H&M yn S-o-T.

Dwi ddim yn gwybod pam fod eisiau mynd mor bell i weld potteries - ma' Gwili Pottery jyst lawr yr hewl.

Wel, esboniad o lle dwi'n mynd i chi. Felly hwyl fawr nes tua Dydd Gwener!

Beth oedd yn bod a mynd a fi i LA i gael fy nyrsio gan Matthew Rhys?!?!
(Mae fy annwyd yn well heddiw, diolch am ofyn, ond still, ges i'm yn dendio gan hync o ddyn o Gaerdydd...)

Chwilio am nyrs gwryw, golygus...

Ar ol y trydydd diwrnod yn y glaw, dwi wedi dal annwyd.

I fod yn onest, roedd e i'w ddisgwyl. Dyw bod mas gymaint yn y glaw yn glwychu i'r croen ddim yn syniad da.

Y symptomau - mae fy nhrwyn i'n rhedeg (dwedodd Mam, gwyliwch mas am hyn, ddylai hon ddod yn ddigrifwr stand up, "Rhed ar i ol e te!"... Ha. Ha. Not.), dwi'n cadw tisian, ac mae'r llygaid yn dwrhau a'r pen yn teimlo'n drwm.
Annwyd. Gret. Not attractive.

Petawn i'n ddoctor (a fe ddwedodd Scum unwaith fydden ni'n neud yffach o ddoctor da, gan mod i'n rhwydd i siarad a), fe fyddwn yn prescribo nyrs arbennig i fi fy hun, i edrych ar yn ol i.

Matthew Rhys, i'n nyrsio i ac i gusanu pob clwyf!

Yn sydyn reit, ma'r corff i gyd yn dost...

Dwi wedi gwneud ffrind newydd =)

Ail ddiwrnod yr wythnos yng Nghaerdydd.

Roeddwn wedi cael dewis - siopa gyda Mam a Mamgu 10, neu diwrnod yn y Steddfod gyda Anti-B, PC Larwm a merch un o ffrindiau'r PC, Ashlee. Es i siopa. Roeddwn yn meddwl i ddechrau mod wedi gwneud dewis da. Fydden i dan do rhan fwyaf o amser, ac fe roedd hi'n pisio i lawr y glaw (ma'r tywydd wedi dechrau vendetta yn f'erbyn yn ddweddar - bob tro dwi adre, fel ddoe, pan wrthodais y cyfle i fynd i Tenby am ddiwrnod arall, roedd hi'n sych!).

Felly dechreuodd y dydd yn normal. Cymeron mantais o'r park and ride o Ikea, a off a ni i ddechrau diwrnod o siopa. Coffi stop gynta, yn Cafe Nero, drws nesa i'r siop sydd yn gwerthu Raa Men (stori hir - gofynnwch i Tuesday), a wedyn ath Mamgu off i Laura Ashley ag i'r siopie na ma hi'n lico, ag ath Mam a fi ar ein ffordd i H&M. H&M yw highlight mynd i siopa mewn tref neu ddinas fawr. Does dim H&M i gael yn Gaerfyrddin, does dim hyd yn oed un i gael yn Abertawe - felly mae mynd i H&M yn exciting... galwch fi'n sad. Felly ar y ffordd i'r Capitol, galwon gyntaf yn Miss Selfridge, Dorothy Perkins, Principles (shop Mam odd honna!), River Island... roeddwn yn cario T-shirt Batman pinc newydd a CD live y Dropkick Murphy's yn fy mag, ac roedd Mam yn mynnu mynd i weld Per Una yn M&S, pan ddaeth neges destun ar y ffon.

"Ma fe ma yn cwcan byrgyrs ar bbc. Fi ar ffordd na nawr. X"

Sighting. Roedd yr ysbiwyr wedi bod yn gwneud eu gwaith! Roedd rhaid mynd - nawr! Stwffio'r siopa - dwi'm hyd yn oed yn hoffi siopa ta beth!

Roedd rhaid i mi gyrraedd maes yr Eisteddfod. Doedd e'm yn rhy bell, ond yn ddigon pell. Rhuthrais o M&S - a bu bron i mi fwrw sawl un i lawr ar fy ffordd. Doedd gen i ddim amser i oedi! Roeddwn wedi croesi dros yr afon, ac ar y llwybr wrth gerddi Soffia. Ges i alwad ffon - ond fe golles i honno - ac wrth gerdded trwy'r maes parcio sylweddolais fod gen i Answer Phone Message (a dwi'n casau'r negeseuon a chas chasineb. Ma' nhw'n byta fy ngredit i!).

Roeddent wedi cael eu llun wedi tynnu gyda fe.

Roeddwn yn mynd yn gynt eto. Roedd rhaid i mi gyrraedd y maes! Bu bron i mi ddechrau rhedeg, ond yn un a oedd fel arfer yn sceifio PE os oedd hynny'n bosib, doedd rhedeg ddim yn opsiwn. Cyflymodd y cam. Roeddwn yn chwysu, a finnau ddim yn arfer a mynd mor gloi. Pallais rhoi i fyny ag oedi, roeddwn yn benderfynol o gyrraedd yno, ac roedd hynny yn fy ngyrru ymlaen.

Pan gyrrhaeddais y fynedfa, roeddwn yn wlyb domen. Roedd fy nghot glaw Adidas yn useless, ac yn gadael y glaw i mewn, ond chwarae teg i honno, 7 5 yw'r dosbarth cofrestri sydd ar y label, felly mae hi'n bum mlwydd oed. Roedd gwealodion fy jins yn fy mhwyso i lawr, gan gynorthwyo disgyrchiant yn ei waith.

"TOCYN MYFYRIWR OS GWELWCH YN DDA!" bu bron i mi weiddi'n ffrantig at y fenyw oedd yn y booth gwerthu tocynne.

Roeddwn ar y ffordd i mewn, pan rewais. Roedd y dyn tocynnau yn syllu arna i'n od.
"Ti'n dod mewn te?"

Dim eto. Roeddwn wedi gweld rhywun.

Y dyn ei hun - Matthew Rhys.

Roeddwn i ar y ffordd i mewn, a fe roedd e ar ffordd mas! Mae hyn yn dechrau dod yn habit, digwyddodd yr un peth nol ym mis Mehefin - fe ar y ffordd mas, fi ar y ffordd mewn (neu am fod ar y ffordd mewn bryd hynny).

Ta beth, roedd e mewn cot dywyll, a sgarff dywyll rownd ei wddf, a het fach giwt ar ei ben, ac yn gwisgo jins tywyll a bwts. Cwympodd fy ngheg ar agor, am yr ail dro.

Roedd e ar ben ei hun, a cyn i mi gael gyfle i ail feddwl, gofynnais "Esgusoda fi, galla i gal llun gyda ti plis?"

"Ie, iawn, dim problem," oedd ei ateb e.

Roedd e'n lyfli. Gan mod i ar ben fy hun, a fod Anti-Bionic yn aros amdanai'r ochor arall, bu rhaid i mi dynnu'r llun fy hunan - emo style!
"Fi'n rybbish am 'neud hyn," ddwedais, gan rhoi'r ffon (defnyddiais camera'r ffon chi'n gweld) yn y lle iawn.

Roedd fy nwylo i'n crynu fel deilen, a fel ddwedais i wrtho fe, dwi'n rybbish am dynnu lluniau o fy hun, fy hun. Ond daeth y llun mas yn neis, a fe ofynnodd Matthew Rhys os oedd y llun yn iawn cyn mynd. Ydy, atebais... cyn sylweddoli...

"Oh my god!" ebychais. "Ngwallt i!"

Roeddwn i'n socan, a ngwallt i'n diferu - ag unwaith eto, roeddwn wedi gwastraffu cwarter awr yn ei straightno y bore 'ny. Damnit! meddyliais. Chwerthin wnaeth e, gan wenu'n bert eto. Diolchais iddo. Ac off a fe, gan fy adael i sgipio tuag at Anti-B, a oedd yn ffrantig yn fy ffonio i gan ei bod hi'n gallu gweld Matthew Rhys yn gadael ond doeddwn i yn un man i'w weld.

"Beat you to it," dwedais wrthi, a dangos y llun.

Roeddwn i mor chuffed.

Treuliais gweddill y diwrnod yn sgipio o gwmpas y lle, a hymian (gan nad ydwyf yn gallu canu) "Singing In The Rain", a becso dim mod i'n glwychu i 'nghroen. Textiais y llun i bawb, obviously - mae gan bawb yn address book fy ffon i llun o fi gyda Matthew Rhys. (Llun uffernol o fi, ond o wel, gwrddes i Matthew a fe roedd e'n lyfli so who cares).

Ond dwi dal mewn tipyn o sioc mod i wedi llwyddo i siarad yn gall ag e yn deidi heb ddechrau mynd yn mega mega excited a dechrau sgrechian yn ei wyneb a crio a gweud gymaint dwi'n ei garu e...

Dwi definatly mynd i ddal annwyd tro hyn though. Dwi'n teimlo'n nhrwyn i'n rhedeg yn barod (yr unig rhan o 'nghorff sy'n actually gallu rhedeg!)

A phan gyrrheaddais adref, dwedodd fy Nhad, yr un sydd wedi dweud dro ar ol dro nad wyf yn cael priodi neb sydd heb dractor, (rhaid i'n Nhad gael mab yng nghyfraith sy'n ffermio), a thinc o falchder yn ei lais, "Ma' gobaith... ma 'i hat e'n eitha farmery."

Eisteddfod Genedlaethol 2008 : Caerdydd

Dydw i ddim yn cael llawer o lwc gyda'r tywydd.

Codais y bore 'ma (dihuno fy hun am bum munud wedi saith - a oedd yn wyrth!), neidio i'r gawod bron yn syth... dylen i ddim fod wedi botheran.
1. Ges i gawod arall - gawod o law.
a 2. Ni wnes gwrdd a Matthew Rhys anyway.

Roeddwn i'n dressed to impress. Y gwallt yn ei le, y colur yn cwato'r drwg i gyd. Fy jins gore, a'r top newydd o Top Shop (t-shirt bach ciwt gyda coler bach a bwtwns!). Gwisgais top du o dan honno, gan fod hi'n edrych yn oer, a cariais fy nghot glaw. Pigodd Mam a finnau Pero i fyny o'i thy am 9 o'r gloch (ok 5 past - dwi'n slow yn bore), ac fe roedd hi'n pisio i lawr y glaw.

Eto. Yn gyntaf diwrnod glwyb yn Nimbych Y Pysgod, nawr diwrnod ofnadwy (o ran tywydd) arall yn y Steddfod.

O wel. Roedd hi'n ddiwrnod gret ta beth.

Bob blwyddyn, mae Pero a finnau'n benderfynol o "Celeb Spotio" mewn Eisteddfod. Does dim dal - un yr Urdd neu'r Genedlaethol - fe fyddwn yn mynd i oleiaf un Eisteddfod bob blwyddyn. Nawr, yn amlwg, dydyn ni ddim yn mynd i weld Britney Spears neu rhyw A-lister yn camu allan o'r pafiliwn pinc (well, you never know, ma'r pobol yma o LA yn loopy. They call it La-La land for a reason don't you know?!)... ni jyst yn licio gweld faint o ser Pobol Y Cwm rydyn yn gallu cyfri, a pa rai o gyflwynwyr Planed Plant rydyn yn gallu gweld.

Felly dyma'r list.

1. Tara Bethan - dyma'r person ddwetha welon ni wrth adael, ac felly'r un cyntaf dwi'n cofio.
2. Macs O Pobol Y Cwm - God knows beth yw ei enw iawn e. Blondie, mab Sion White. Mae Pero a finnau'n dal i gwmpo mas os ydyw e'n good looking neu beidio (ydy! mae e - surfer boy looks, that kinda thing. Cytunwch gyda FI pobol call!)
3. Barri o Rownd a Rownd (Gwion Tegid) a Jonathon o Rownd a Rownd (Rhydian Lewis) a Sion o Rownd a Rownd (blah blah boy) - Roedd y tri yma gyda'i gilydd. Dwi'n syprised wnaethon nhw ddim ein adnabod ni'n syth bin. Ni oedd y ddwy od i ofyn am luniau gyda nhw yn Eisteddfod Genedlaethol Abertawe. Mae'r babell binc yn ei atynnu nhw aton ni! Wel, wrth gwrs, ar ol gweld rhein, fe wnaeth Pero mynnu stalkio nhw - cerdded heibio yn esgus edrych yn cool, tra ei bod hi'n syllu arnynt, fel petain yn aliyns o blanet Zog (fe wnes i dextio Mam neges SOS i ddweud fod Pero wedi mynd yn crazy)... wrth gwrs, mae gan Pero mega crush ar Gwion Tegid. Poor dab a fe. Fe wnaeth hi wichan pan welodd hi nhw... fi'n syrprised nad oeddent wedi dechrau rhedeg!
4. Alun a Anthony o Stwffio - STWFF-IO! O'r excitment, pan i'r ddwy ohonom frysio mewn i stand y cynulliad i gysgodi rhag y glaw... ond i ffeindio Anthony yno'n gwneud smoothies! A phan ofynnodd i'r gynulleidfa "Unrhyw un ohonoch yn gwbod beth yw rasberries yn Gymrag?" - roedd gweddill y gynulleidfa dan chwech oed - fe aeth y ddwy ohonom yn well excited pan sylwoddolon ein bod ni'n gwbod... "MAFON!". Fe welon ni Alun wedyn, tra fod Pero'n pipo rownd y drws yn stondyn S4C (neu S4/C - whatever!), dechreuodd hi hyperventilato a mynd yn proper excited. "A...A...ALUN!" sgrechiodd. Mae ganddi thing am Alun, er y tro dwethaf i ni ei weld e roedd e wedi mynd yn rhy excited gyda'r fake tan - roedd e mor oren a tanjarin. Fe welon ni nhw to, a hefyd fe welon ni nhw ar y ffordd allan fyd, cyn i ni weld TB (Tara Bethan, dim mad cow disease).
5. BABA EIFION a Catherine o Rownd a Rownd - Nawr, Catherine o Rownd a Rownd, no explanation needed. Ond Baba Eifion... well, running joc Pero a finnau, ar ol i ni weld yr actor (sydd probably tua 40+) fel plentyn yn y ffilm Traed Mewn Cyffion (ych a fi ffilm mwyaf boring a diflas... a tries i ddarllen y llyfr, a doedd hwnna'm lot gwell, Sori Kate Roberts). Roedd e'n chwarae rhan Eifion o Rownd a Rownd. Roedd e'n gwisgo wellies a hat oedd yn matshio.
6. Branwen Gwyn - cyflwynwraig Wedi 7, a chyd-gyflwynor OFN! (gyda'r ffantastig Rhodri Owen!). Roedd hon yn gwisgo heels. Sili i feddwl fod arwyneb y llawr yn stwdj i gyd.
7. Nia Parry - Miss Dwy Ieithog ei hun! Roedd hi'n gwisgo cot felyn llachar, ac, dipyn callach na Branwen Gwyn, yn gwisgo wellies baby pinc. Roedd hon yn tanned, ac mi roedd ei dannedd hi'n wyn, wyn... roeddech ond yn disgwyl am y... TING!
8. Angharad Mair - Miss Ffrizz ei hun. Cuddio dan ymbarel. Doedd hi ddim yn ddiddorol iawn.
9. Ifan o Rownd a Rownd - roedd hwn yn ei siorts, ac yn jwmpo mewn pyddles. Darling, that was so last Thursday!
10. Jac Y Jwc - dwi'n gwrthod meddwl taw Ken o Rownd a Rownd yw Jac Y Jwc, beth bynnag wedith Pero. Pan yn groten fach, roeddwn ni'n meddwl taw'n Nhad oedd Jac Y Jwc... roedd fy logic plentyn yn gwiethio allan "Reit, ma' Dadi'n dal, a ma' Jac Y Jwc yn dal. A ma'r ddau yn bwrw 'i penne wrth fynd trw' dryse bach!". Obviously, dwi'n gwbod gwell nawr. Ond na, dim Ken Walsh o Rownd a Rownd yw Jac Y Jwc!
11. Dafydd Iwan - roedd hwnnw'n perfformio set yn rhyw thing RANDO. Ooo swnio'n weird fan na... fe garia i mlan. Dwi'n siwr fod Mam yn jealous, ond yn pallu dangos hynny. Ta beth, DI, y dyn ei hun, yn gwisgo trwser lliw golau - big mistec tywydd yma Daf bach. Big mistake.
12. Alex Jones - HIP NEU SGIP? Mae Alex yn hip! Welon ni hi pan yn eistedd yn y stondin S4C, pan oedd Pero'n mynnu aros i fod ym mhresenoldeb Alun.
13. Meical o Rownd a Rownd (Emyr Gibson) - hwn oedd yn canu ar ol Dafydd Iawn, ar y stand thing.
14. Gwyneth o Pobol Y Cwm (Llinor ap Gwynedd) - roedd hi'n gwisgo Fit Flops. Fel ma'n fam yn gwisgo. A mae hi'n ferch i un o'r supply teachers yn ysgol (Mrs ap Gwynedd - mae hi'n reit lyfli, a welon ni hi fyd, pan oedd hi'n cael reid ar un o'r golf carts S4C)
15. Ken o Rownd a Rownd - DIM FE YW JAC Y JWC!
16. Sion Ifan - efallai eich bod chi'n ei adnabod fel y boi na off Con Passionate. Yr un newydodd ar ol cyfres un. Ar y llaw arall, mae Pero a finnau yn ei adnabod fel... PIPO! (stori hir, hir arall). Yffach o lais canu da...
17. Chris o Rownd a Rownd - "MAE CHRIS WEDI ATGYFODI!" oedd fy ymateb ar ol i Pero, gan ddefnyddio ei llygaid craff, sylwi ar Chris o Rownd a Rownd yn cerdded heibio. (Mae e wedi marw yn y gyfres, os nad ydych yn gwylio R&R - chi'n gallu gweld ein bod ni'n obsessed 'da'r gyfres)
18. Mam Barry o Rownd a Rownd - Mam sgrin Barry, sef Iris, o Rownd a Rownd. Nawr... roedd hon wedi steilio ei gwallt yn ffynni, ac wedi gwisgo fel clown pink - ac felly bach yn frawychus ei edrychiad. Am ryw reswm, dim ond fi a Pero oedd yn confused gan hon.
19. Deinol a Catherine Ayres (JoJo o Cowbois ac Injans) - roedd y ddau hyn fraich yn fraich dan ymbarel! O dyna braf!
20. Ac yn olaf... GARETH - GARETH O CYW! GARETH A WNAETH EIN SARHAU YN Y SIOE FRENHINOL. GARETH DRWG.
    Fe aeth y ddwy ohonom, "YYYYYYYYYYYYY" wrth ei weld. Gareth... Dwi'n poeri yn syth ar old dweud ei enw!

A dyna ni wedyn. Seleb Spotting list. Welon ni hefyd y dyn cyfarwydd yna o'r teledu, a fe roedd e'n gwisgo het capten llong... ond doedd yr un ohonon ni'n cofio ei enw e.

Dim Matthew felly. Na Ioan Gruffudd chwaith. Fe wnaeth postr mawr y tro... Ond still, os ydy'r cynnig dal yn mynd, dwi'n gobeithio mynd eto dydd Sadwrn gyda Anti-B a PC Larwm!

Ein traed yn wlyb, a fy nghwallt wedi hen mynd yn gwrliog, roeddent wedi blino erbyn tua pedwar. Felly treuliodd Pero a finnau hanner awr dwethaf yn derbyn negeseuon Bluetooth wrth yr Eisteddfod! Roedd e'n class! Gethon ni lun bach ma o larwm tan yn dawnsio, a rhyw code hyn oedd fel loteri, a llun bach "CROESO I'R EISTEDDFOD". Roeddent hefyd yn searchio am Bluetooth pobol eraill - yr enwau ddaeth lan!
The glynster, Wiwar, Antiann... Roeddent yn hilarious!

A wedyn daeth diwedd ein diwrnod yn yr Eisteddfod. Diwedd ar ddiwrnod gwlyb arall. Ond nid oedd y ddwy ohonom yn wlyb ein ysbryd o gwbwl!